Απ’ το Πισκοπιό στο Κίνι (για τον Μάρκο.)

Κίνι, Σύρος.

 Απ’ το Πισκοπιό στο Κίνι είναι τρία τέταρτα

και λιθόστρωτο στρωμένο ως της γης τα πέρατα

κι’ απ’ το Κίνι στο Δελφίνι είναι κάτι καλαμιές

και μικρά μικρά σπιτάκια, σκόνη και ξερολιθιές

Είναι ντάλα μεσημέρι σ’ όλη τη Μεσόγειο

και το καλοκαίρι είναι μέσα σ’ ένα υπόγειο

με τον ουρανό μιλάω, τον ρωτάω «για πες μου εσύ

πως αντέχουνε τα μάτια τόσο χρώμα θαλασσί»

Είναι ένα ξερό πηγάδι, το νερό του στέρεψε

και στην σκουριασμένη αντλία το μελτέμι έπαιξε

και μετά μια ησυχία, και μετά μια χαρουπιά

κι’ είναι μέσα στη σκιά της κι’ η δικιά σου η σκιά

*Κι' ειν' ένα παλιό πηγάδι, μα ακόμα έχει νερό

και στη σκουριασμένη αντλία βάλανε ηλεχτρικό