Η Ναντέζνα και ο Ελληνικός Κράτος

Όταν ζούσε η μακαρίτισσα η μάνα μου, είχε μια βουλγάρα, μια νταρντάνα δύο μέτρα που την φρόντιζε, την Ναντέζνα. Ενώ λοιπόν η Ναντέζνα είχε γραφτεί στον ΟΑΕΔ για κάποιο διάστημα που ήταν άνεργη, κάποια υπάλληλος αρνιόταν να της δώσει το σχετικό πιστοποιητικό, αναγκαίο για την άδεια παραμονής της. Πήγα μαζί της να ξεμπλέξω την κατάσταση, χωρίς να δηλώσω εξ αρχής την δικηγορική μου ιδιότητα, ήμουνα με τη φόρμα. Η υπάλληλος ισχυριζόταν πως η Ναντέζνα δεν είχε ειδοποιήσει "την υπερεσία" όταν ξανάπιασε δουλειά, οπότε δεν έπρεπε να πάρει αυτό το πολυτιμότατο πιστοποιητικό ανεργίας. Την ρώτησα που ήταν γραμμένο αυτό, που έπρεπε να ειδοποιήσει "την υπερεσία", κι' άμα προβλέπεται καμία προθεσμία, κι' αυτή έλεγε ασυναρτησίες, πως έτσι κάνουν όλες αυτές, για να παίρνουν το επίδομα. Και αυτές ήτανε οι αλλοδαπές, αλλά δεν τις κατονόμαζε, να μην νομίζουνε πως είναι ρατσίστρια. Και της εξηγώ πως η Ναντέζνα δεν έπαιρνε επίδομα, αλλά είχε γραφτεί στην ανεργία για την άδεια παραμονής. Γιατί αν δεν γραφτείς στην ανεργία, σου λένε δούλευες μαύρα εσύ, και δεν σου ανανεώνουνε την άδεια παραμονής. Και ορίστε, την δηλώνει τώρα την πρόσληψη, διότι είχε κάνει δήλωση εμπροθέσμως στην Επιθεώρηση Εργασίας τότε που προσλήφθηκε στη μάνα μου, και στο ΙΚΑ της εντάξει, να και τα χαρτιά, εγώ της τάκανα. Κι' αυτή με ρώτησε "εσείς δικηγόρος είστε, κύριε", και της είπα ναι, και που είναι ο διευθυντής της, κι' αυτή δεν το περίμενε, άρχισε να τρέμει, και μου έδειξε που είναι ο διευθυντής της. Και πήγα στον διευθυντή της, κι' ηρθε κι' αυτή σε λίγο, χεσμένη απάνω της, και ο διευθυντής της είπε "εντάξει, εντάξει, δώστο", και τόδωσε η μπουχέσα το χαρτί σε δύο λεφτά, που ήταν πέντε επί πέντε πόντους, με μία σφραγίδα, και είπαμε να πάμε για καφέ, φουρκισμένη ήταν η φουκαριάρα η Ναντέζνα, κι' εγώ πιο πολύ, και ντρεπόμουνα κιόλας για τον Κράτο μας τον σαπιοκοιλιά, οπότε αυτή η Ναντέζνα είχε χιούμορ, και λέει "κοίτα, ούτε τον κώλο μου δεν μπορώ να σκουπίσω με το κωλόχαρτο", και γελάγαμε, και πήγαμε για καφέ. Πάει πέρασε αυτό, και πολλά άλλα, πάνε χρόνια, η Ναντέζνα γύρισε στον τόπο της, κι' εγώ τα λέω και γελάω. Μα η πιο μεγάλη μου ματαίωση είναι πως όλοι αυτοί οι αγράμματοι, θρασύδειλοι και ρατσιστές κηφήνες βρέθηκαν μετά πελάτες της πρώτης φοράς αριστερά, η οποία -όπως όλοι οι προκάτοχοί της στην εξουσία- στηρίζεται στις ψήφους αυτών των παχυδέρμων, προστατεύοντας τους από την περιβόητη "αξιολόγηση." Γιατί δεν είναι μονάχα δυό τρεις από δαύτους. Είναι πολλοί, και βαραίνουν στην κάλπη. (Η ζωγραφιά: Υπεύθυνος Διεκπεραίωσης Πιστοποιητικών Ούτε Για Τον Κώλο Μας, παστέλ λαδιού, μελάνι και γκουάς, σε σημειωματάριο 15Χ20 cm.)

Υ.Γ.1. Με την Ναντέζνα έχω και μιαν άλλη πολύ ωραία ιστορία, σ’ έναν πούστη στο ΙΚΑ Χαλανδρίου, που μπήκα ωρυόμενος στην διευθύντρια, και την έβγαλα έξω και της φώναζα, «να αυτός εκεί είναι, ο χλιμίτζουρας, μας έστειλε να βγάλουμε φωτοτυπίες και τώρα λέει πως πέρασε η ώρα εξυπερέτησης της υπερεσίας...». Ο χλιμίτζουρας μπήκε κάτω από την πολυθρόνα του και χάθηκε, εγώ έκανα τα χαρτιά της Ναντέζντας σε ένα τέταρτο.

Υ.Γ.2. Ξέχασα να πω πως Ναντέζνα στα βουλγάρικα είναι η Ελπίδα.